Εμφάνιση υγρασίας στα τζάμια

Συμπύκνωση υγρασίας και Σημείο Δρόσου στους Υαλοπίνακες.

        Στο περιβάλλον που ζούμε και κινούμαστε υπάρχει πάντα υγρασία. Όσο πιο θερμός είναι ο αέρας τόσο περισσότερο νερό περιέχει άρα μια θερμή μάζα αέρα  μπορεί να συγκρατήσει μεγαλύτερη ποσότητα νερού από ό, τι μια πιο δροσερή μάζα αέρα. Εάν  ο αέρας αρχίσει να χάνει θερμοκρασία (να κρυώνει), η σχετική υγρασία αυξάνει καθώς ο όγκος νερού που περιέχει παραμένει ο ίδιος. Αν η πτώση της θερμοκρασίας γίνει σταδιακά το νερό που περιέχεται στο αέρα προλαβαίνει να εισχωρήσει σταδιακά στα αντικείμενα του χώρου και άρα να μην έχουμε έντονο φαινόμενο, αν όμως η θερμοκρασία πέσει απότομα, καθώς ο κρύος αέρας μπορεί να συγκρατήσει λιγότερο όγκο νερού, το περίσσιο νερό  επικάθεται στα αντικείμενα (συγκεκριμένα στην επιφάνεια του γυαλιού). Συνοπτικά, θερμοκρασία συμπύκνωσης του νερού και υγροποίησης του ή σημείου δρόσου του υαλοπίνακα είναι η θερμοκρασίας όπου η σχετική υγρασία φθάνει 100% και οι υδρατμοί συμπυκνώνονται και γίνονται ορατοί στα σημεία έντονης θερμοκρασιακής μεταβολής. Αυτό μπορεί να συμβεί σε διαφορετικές θέσεις του διπλού γυαλιού:

α) Στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ των υαλοπινάκων (Διάκενο Διπλού)

        Αυτό συμβαίνει σπάνια σήμερα, δεδομένου ότι τα υλικά σφράγισης και οι τεχνικές είναι σε τέτοιο επίπεδο ώστε μόνο  κακοτεχνία να επιτρέπει την εμφάνιση υγρασίας στο εσωτερικό των διπλών κρυστάλλων.

β) Στην επιφάνεια του υαλοπίνακα που είναι εσωτερικά στο  χώρο.

       Εμφανίζεται σε ανεπαρκή μόνωση δηλ. σε παράθυρα με μονά  τζάμια. Ο θερμός αέρας ψύχεται ξαφνικά κοντά στα παράθυρα και η υγρασία συμπυκνώνεται και επικάθεται στην κρύα μέσα επιφάνεια του τζαμιού - η εσωτερική θερμοκρασία το χειμώνα είναι συχνά κάτω από το σημείο δρόσου του ατμοσφαιρικού αέρα. Η εσωτερική επιφάνεια στα σύγχρονα παράθυρα με διπλά μονωτικά τζάμια παραμένει ζεστή περισσότερο (έχει υψηλότερη θερμοκρασία από το εξωτερικό γυαλί) , έτσι η συμπύκνωση συμβαίνει πολύ σπάνια.

   Αν η σχετική υγρασία του αέρα είναι πολύ υψηλή, για παράδειγμα λόγω μαγειρέματος,πλυσίματος με ζεστό νερό ή εάν υπάρχει εσωτερική πισίνα, η συμπύκνωση στις επιφάνειες των  τζαμιών μπορεί να εμφανισθεί πιο συχνά. Ένας τρόπος για να αποφύγουμε το φαινόμενο είναι η πτώση της σχετικής υγρασίας του εσωτερικού αέρα με σύντομο και άμεσο αερισμό. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στα υπνοδωμάτια, καθώς το χειμώνα διατηρούμε υψηλότερες θερμοκρασίες, εάν δε τα σώματα καλοριφέρ είναι κάτω από παράθυρα τα οποία καλύπτονται με βαριές κουρτίνες που κρατάμε κλειστές η συνθήκες γίνονται ιδανικές για τη συμπύκνωση νερού στα τζάμια και τα κουφώματα.

     Η εξωτερική θερμοκρασία, στην οποία ο υαλοπίνακας στην εσωτερική πλευρά του, παρουσιάζει συμπυκνώματα  (σχηματισμό νερού = σημείο δρόσου), μπορεί να προσδιοριστεί με κατάλληλους υπολογισμούς.

Παραδείγματα:

Με τις παρακάτω συνθήκες περιβάλλοντος
• θερμοκρασία περιβάλλοντος 20 ° C
• υγρασία δωματίου 50%
• εξωτερική θερμοκρασία 9 ° C

Τα σημεία δρόσου ανάλογα με το Ug του κρυστάλλου του παραθύρου είναι:

• Ug = 5,8 W / m² K  θερμοκρασία εμφάνισης δρόσου  9 ° C
• Ug = 3,0 W / m² K θερμοκρασία εμφάνισης δρόσου  -8 ° C
• Ug = 1,4 W / m² K θερμοκρασία εμφάνισης δρόσου  -40 ° C
• Ug = 1,1 W / m² K θερμοκρασία εμφάνισης δρόσου  -48 ° C

Πηγή : GLASS TIME TECHNICAL MANUAL

 γ) Στην εξωτερική επιφάνεια του παραθύρου.

       Το φαινόμενο εμφανίζεται σε τελευταίου τύπου ενεργειακά κρύσταλλα με πολύ ισχυρή θερμομόνωση, και είναι ιδιαίτερα αισθητό κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, όταν η  υγρασία του εξωτερικού αέρα έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Η ισχυρή μόνωση των  γυάλινων επιφανειών απαγορεύει να μεταφερθεί η εσωτερική ζέστη προς τα έξω, έτσι το εξωτερικό τζάμι παραμένει εξαιρετικά κρύο. Όταν οι ακτίνες του ήλιου αρχίζουν να θερμαίνουν τον περιβάλλοντα αέρα γρήγορα ο εξωτερικός υαλοπίνακας παραμένει κρύος και αυτό, μπορεί να οδηγήσει σε συμπύκνωση, ανάλογα με τον προσανατολισμό του κτηρίου και την υγρασία του περιβάλλοντος. Αυτό δεν αποτελεί υποχρεωτικά ελάττωμα, αλλά  απόδειξη εξαιρετικής απόδοσης του τζαμιού.